To napisana z matematyczną precyzją - oczywiście przez mężczyznę -
sztuka o kobietach. Skonstruowana jak misterna układanka z puzzli.
Jednak każda z bohaterek bardziej niż babą jest tutaj człowiekiem. Ich
losy i powodujące nimi uczucia subtelnie i dyskretnie ocierają się o
siebie, a one samie przeglądają się w sobie na wzajem jak w tysiącu
lustrach: matka i córki, siostry, rywalki, najlepsze przyjaciółki,
koleżanki z pracy i koleżanki z przedszkola z lalką Barbie w objęciach
oraz żywotne pensjonariuszki Domu Seniora. Wszystkie znalazły się w
sieci skomplikowanych relacji międzyludzkich.

Nagroda dla najlepszego spektaklu na Ogólnopolskim Festiwalu Komedii Talia 2006.

Grand Prix - Nagrodę Publiczności VI Ogólnopolskiego Festiwalu
Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" Zabrze 2006 r.

oraz wyróżnienie dla Marty Bizoń za poczucie humoru.