Wspaniała rosyjska kompozytorka, pieśniarka ludowa, interpretatorka rosyjskich ballad i romansów Żanna Biczewska zagości w Dąbrowie Górniczej.

Jej indywidualny styl, wspaniały
talent wokalny i niepowtarzalny dobór repertuaru zyskał jej miłośników
na całym świecie. Wielokrotnie i z powodzeniem występowała w tak
prestiżowych miejscach jak paryska Olimpia, nowojorski Madison Square
Garden czy Opera w Sydney. Jej nagrania pieśni ludowych, romansów,
ballad i przypowieści sprzedały się w milionach egzemplarzy w ponad
czterdziestu krajach na świecie. Jako jedna z dwóch kobiet na świecie
(oprócz Joan Baez) otrzymała tytuł „Złotej Gitary" za „wybitny wkład w
świat sztuk scenicznych".

Żanna Biczewska zawsze wyróżniała się
na scenie muzycznej. Choć popularna, nie można jej nazwać modną
piosenkarką. Jak nikt inny zawsze przekazuje swoją indywidualną
osobowość ze sceny, śpiewając w charakterystycznym stylu o tym, co jest w
danym czasie ważne w jej osobistej podróży duchowej. Mick Jagger nazwał
artystkę „wyspą prawdziwej, ponadczasowej sztuki w oceanie współczesnej
muzyki".

W Polsce zaistniała już w 1980 roku, zostając laureatką
Międzynarodowego Konkursu Artystów Estrady w Poznaniu. Jej koncerty
cieszą się niesłabnącym powodzeniem i zainteresowaniem publiczności.

O ARTYSTCE
Żanna Biczewska urodziła się 17 czerwca 1944
roku w Moskwie. Jako siedemnastolatka zapoznała się z gitarą i zaczęła
eksperymentować z różnorodnym repertuarem: studenckim, turystycznym,
poetyckim. Później jako studentka słynnej moskiewskiej Państwowej Szkoły
Sztuki Cyrkowej i Estradowej, zaczęła zbierać i nagrywać stare piosenki
rosyjskie. W tym czasie była pod dużym wpływem innej znakomitości
muzycznej - Bułata Okudżawy, którego nazywa swoim ojcem chrzestnym i
nauczycielem.

W 1970 roku udało jej się odnowić zainteresowanie
tradycyjnymi pieśniami rosyjskimi. Jej repertuar był zróżnicowany: od
rytualnych pieśni wiejskich, przez piosenki komiczne i żałobne, do
ballady i romansu. W tym czasie była jedyną śpiewaczką na rosyjskiej
scenie, która śpiewała repertuar ludowy jako ballady, nawiązując do
tradycji bardowskiej. W 1973 roku otrzymała główną nagrodę państwowego
konkursu dla artystów estrady.

To wyróżnienie otworzyło jej drogę
do podróży zagranicznych. Koncertowała w Finlandii, na Węgrzech, W
Rumunii, Czechosłowacji, Niemczech, Jugosławii i wielu innych krajach.
Zdobywała przy tym rosnącą popularność wśród słuchaczy w Rosji i
zagranicą. Jej nagrania pieśni ludowych, romansów, ballad i przypowieści
sprzedały się w milionach egzemplarzy w ponad czterdziestu krajach na
świecie. Popularność opierała się na jej pełnym szacunku podejściu do
rosyjskiej pieśni ludowej, niepowtarzalnym talencie wokalnym oraz
oryginalnej formie występów.

Żanna Byczewska jest jedynym artystą
tego stylu muzycznego, która wypełniła po brzegi najbardziej prestiżową
salę Europy - paryską Olimpię - osiem razy pod rząd.

W 1989 roku
otrzymała tytuł „Złotej Gitary" za jej „wybitny wkład w świecie sztuk
scenicznych" na Międzynarodowym Konkursie w San Remo we Włoszech.
Poprzednio jedynie Joan Baez, znakomita amerykańska piosenkarka country,
zdobyła ten tytuł.

Żanna Biczewska zawsze wyróżniała się na
scenie muzycznej. Choć popularna, nie można jej nazwać modną
piosenkarką. Jak nikt inny zawsze przekazuje swoją indywidualną
osobowość ze sceny, śpiewając o tym, co jest w danym czasie ważne w jej
osobistej podróży duchowej. Mick Jagger nazwał ją „wyspą prawdziwej,
ponadczasowej sztuki w oceanie współczesnej muzyki".
W 1998 roku
otrzymała tytuł Narodowej Artystki Rosji i zaczęła prowadzić własną
audycję w państwowym radiu „Głos Rosji".